Eg er saman med bestefar min, og noko irriterer. Ein hyttemann har teke seg til rette. No går han galant over stølsjordet, vel vitande om at slikt må ein gud forby ikkje gjere.

Det vart sjølvsagt ikkje sagt noko, ikkje til hyttemannen. Småbrukarar konfronterer sjeldan. Ved glaskarmen renn ukvemsorda.

Det er forskjell på folk. Pussig nok snakkar vi sjeldan om det. Noreg er eit egalitært land, har vi lært. Men ulikskap og klassemotsetningar finst også i samfunn med høg grad av likskap. Sjølvsagt finst det forskjellar også her.

På fjellet, til dømes. Eg er såpass vaksen at eg hugsar restane av den gamle stølskulturen. Av bestemødrene i stølstrøa og dyra på beite. Av handmjølking, separator og avkjøling i bekken. I skogteigen eller på ei tomt nedst på vollen bur hyttefolket, byfolket, framandfolket, dei utanbygdes.