||| ANMELDELSE: Jack Kerouac er død. Bukowski, Frank O'Hara, Dan Turell og Ola Bauer er døde. I lyset frå dei døde sine liv og boksider skriv Terje Thorsen mange av sine dikt. «det er for tidlig å gi seg», stod det i debutboka hans «Dikt fra ei nonne».

Så her kjem ei ny samling med bittersåre replikkar servert i ein hip og hard tone. Og i modernismekoden; utan stor bokstav eller teikn.

Med eit blikk i bakspegelens kerouactige landskap, driv poeten oss inn i fortetta stemningar med tung sigarettrøyk, snapshots av bibliotek, musikk, film, alkohol og møter med menneske i urban nervøsitet, i gatene, på reise. «jeg stikker fra byen i helgene/og glemmer nøkkelen i døra.»

Ut på vegen Ingen trudde vel at dei førre dikta var skrivne av ei nonne. Her er heller ikkje mykje autentisk sauebonde. Eit av dei karakteristiske trekka ved denne urbane beatpoesien, er rastløysa. Dette at ein vil vekk herifrå, nå! Me kjenner det igjen frå Creeley, som har fått sitt eige dikt, og sjølvsagt frå Kerouac! Ut på vegen, av garde! Thorsen sluttar boka og diktet «på veien» slik:

jeg må lenger jeg må lenger bortjeg må lenger ut jeg må vekk