Det tok tre år før massakren i Eldorado, Carajas, i delstaten Para kom for retten. Den 17. april 1996 hadde fleire tusen landarbeidarar flokka seg i protest mot ein godseigar og sperra motorvegen. Dei sokna til rørsla av jordlause landarbeidarar, MST («Movimento dos Trabalhadores Rurais Sem Terra»). Ei avdeling væpna militærpoliti kom til. Spenninga auka - til dei skaut med mitraljøser inn i folkemengda. 23 vart drepne. Nokre døde låg att på staden. Andre vart førde bort og attfunne sidan - sundskotne eller sundhakka. Kring femti vart alvorleg såra. Langt ut over Brasils grenser vekte massakren avsky. Rettssak måtte det bli - sjølv i Para. Heile politistyrken på 153 mann skulle møta for domstolen.

Omsider var det juridiske apparatet klart. Rettssaka skulle ta til i august og vara til jul. Fleire tusen jordlause og arbeidslause la seg til i teltleir i Belem for å fylgja rettssaka.

Men det tok berre to dagar før ho vart avbroten: «Frikjend!» sa retten om dei tre offiserane som førde kommandoen under massakren. Det mangla prov, heitte det. Det koka i rettssalen. Enker etter dei døde fsr laus på rettsformannen. Men siste ord er ikkje sagt. Påtalemakta har ikkje tenkt å gje seg. Advokatane til ofra krev domen kjend ugyldig og ankar så langt opp som rettspyramiden går. Utfallet blir ein alvorleg prøve for «rettsstaten» Brasil.