Debatten om korleis venstresida skal kome på offensiven mot 2017 er i full gong. I Dagbladet 16. september kjem Ali Esbati med sitt tydeleg råd: Stikk hovudet i sanden. Som representant for borgarleg side er det ingenting som ville gleda meg meir.

I sin kronikk skriv Esbati at «journalister og folk flest må reddes ut av høyresidas ideologiske bakvendtland, der Norge er på konkursens rand». Meldinga frå Manifest er at «Norge er i verdenstoppen når det gjelder produktivitet og sysselsetting», og at velferdsstatens berekraft slett ikkje er ei utfordring, men eit konkurransefortrinn.

At oljerike Noreg er i verdstoppen på det meste er inga overrasking (sjølv om den deltidsjusterte sysselsetjinga vår - 61 prosent - er lågast i Norden). Men dersom venstresida har planar om å halde fram med å ignorere den norske velferdsstaten sine langsiktige strukturelle utfordringar, kan eg love dei at dei ikkje berre vil tape valet i 2017 - dei vil tape alle val heilt til dei stikk hovudet opp av sanden og ser seg rundt.Dei treng for så vidt ikkje sjå særleg langt. Det held å sjå til den raudgrøne regjeringa si eiga perspektivmelding. Dersom vi held fram med å jobbe stadig mindre og bruke stadig meir på velferd, slik vi har gjort til no, vil Noreg gå med 600 milliardar kroner i underskot innan 2060. Oljefondet vil på det tidspunktet vere tomt, og den berømte «sparebøssa til framtidige generasjonar» vil vere tømt av dessertgenerasjonen.