Påska er ein saga blott. Drøymepåske for mange på jakt etter vinter då våren endeleg var her. Men med hyppige innslag av klabbeføre. Du veit; når snøen er grov og råten, og det går like sakte nedover som oppover.
er debattant, skribent og tidligere vinner av forteller-konkurransen «Storyslam». Foto: Sunniva Halvorsen
Siste publiserte innlegg
For Frp, som avviklar landsmøte denne helga, er det klabbeføre heile året. Det tidlegare så potente partiet for «folk flest», der enkelte er mot el-sparkesyklar, men for Segway, har elendig glid og ligg og vakar rundt 10 prosent oppslutnad (i ei måling for Oslo i april, stusselege 3 prosent). Definitivt folk, men ikkje akkurat flest.
«Lov og orden-partiet» som dei òg kallar seg, har smurt seg fullstendig bort. På fem og eit halvt år har dei forbrukt seks og er på sjuande justisministeren. Den fyrste fekk det ikkje til og slutta. Nummer to blei bytta ut. Den tredje måtte gå for å hindre regjeringskrise. Vikaren måtte abdisere på grunn av Iran-gate. Tor Mikkel Wara, som skulle gjenreise Fru Justitia, måtte også gå av. Jon Dale var fungerande (!) i nokre veker. No er Jøran-politi-inn-i-kyrkjeasyl-Kallmyr den sjuande i rekkja.
Det dei har klart, er å setje nærpolitireformen ut i livet. Det heiter faktisk så; nærpoliti! Verken i politiet eller distrikta tar dei bølgja. Avstanden mellom politi og folk flest er større enn nokon gong. Reine lissepasninga til Trygve Slagsvold Vedum. Han scorar billege distriktspoeng, og SP forsyner seg grovt med Frp-veljarar.
Enklare er det ikkje for justisministrane at folk i eige parti trur at «lov og orden» ikkje gjeld for dei. Den eine etter den andre har blitt tatt «in flagrante», eller med buksene rundt anklane, som er den folkelege måten å seie det på. «Tilsynet for høg moral» har hatt skrale kår i partiet
Ikkje bare på edlare-delar-fronten er det ynkeleg stell. Den tidlegare innvandringspolitiske talsmannen, innvandraren som ville sende kriminelle innvandrarar hovudstups ut av landet, er blant dei som har forsynt seg grovt av reisekassa på Stortinget. For reiser han aldri har vore på. Som om ikkje det er nok; han skal òg ha truga ei kvinne med våpen.
Frp-ere foreslår obligatorisk vaksine
Ein annan ung og fremadstormande har drive kreativ reiserekningskriving ved til dømes å legge møte til Hardanger medan mora tilfeldigvis feira 60-års dag på det beste hotellet der. Han hadde lekt sensitive opplysingar til ei kvinne som sidan blei ekskludert frå partiet. Og enda meir; markante Ulf Leirstein melde seg nyleg ut av partiet på grunn av ny #metoo-varsling mot han.
Til og med for partileiar Siv Jensen har det lugga. Å leige hytte i Oslofjorden billeg av finansmilliardærvenn utan å opplyse om det, er ikkje akkurat ein genistrek.
På det økonomiske plan er statsministeren og finansministeren ideologiske systrer. Milliardar i skattelette er mantraet til dei to mektige blå. Mest til dei som har mest. Ideen er at når kontoane til dei rikaste blir stappfulIe av kronasje, vil det til slutt renne over, trickle down, til verdige tiltak som kjem oss alle til gode. Kontoane er visst ikkje fulle nok enda, for førebels har det vore dårleg med «trickling».
Dei rikaste har blitt rikare, og skilandene har auka med Siv Jensen. Ikkje bare på grunn av skattelette. Arveavgifta er fjerna. Gåvepakke til dei som arvar mest. Boligskatten er senka, noko som gjev mest utslag for dei dyraste eigedomane. Alt dette gjer Frp til «partiet for rikfolk flest».
Dei har idemyldra på spreng fram mot landsmøtet for å komme på offensiven igjen. Problemet er at deira sikraste kort, innvandring, ikkje lenger har vore eit ess. Etter at grensene blei stengde i Sør-Europa, kjem det ikkje så mange hit.
Sylvi Listhaug har vore merkeleg laber etter at ho ramla ned frå statsrådtaburetten. Men ho har prøvd. I vinter fridde ho til oss gamle og foreslo å skrote kognitive helsesjekkar av eldre sjåførar. Tut og kjør til vi dør. Partiet «for billistar flest» må vise hestekrefter når dei ikkje har lukkast med å fjerne bomstasjonane og bensinprisane er rekordhøge.
Dagbladet mener: Det frivillige vaksinasjonsprogrammet er en suksess
LederPå Twitter vedda folk om kor lenge det ville gå før Frp-arar spelte ut nye innvandringskort sidan meiningsmålingane ikkje var lystelege.
Ikkje lenge! Då partiet var nede på 7-talet på ei nasjonal måling i mars, heiv Listhaug og Jon Helgheim seg på Kjøben-flyet for å hamstre innstrammings-idear. Utanlandsturar er tradisjon i Frp før val. I 2009 drog Siv Jensen til Malmø og kom heim med munnen full av snikislamisering. I 2017 var Listhaug i Stockholm. Då var det «svenske tilstandar» over heile fjøla.
Fram mot landsmøtet har det plutseleg kome utspel på løpande band. I København lærte dei at vi må ha strengare straffer der det er tett med kriminalitet. Stikk eg med kniv i Nordfjord, vil eg sleppe langt billegare enn om eg gjer det i Oslo Øst. «Endeleg tydelig distriktspolitikk fra Frp. Det skal lønne seg å være kriminell på bygda», var ein kommentar på Twitter.
Før påske serverte Listhaug oss ghettofisering med dansk vri. Rykande fersk Kjøben-bakst er at innvandrarar må skrive under på ei liste med norske (!) verdiar for å sleppe inn i landet.
Under landsmøtet kan Frp-arar ei stakka stund ta av seg skiene og gløyme klabbeføret, før dei må ut i nye, bakglatte oppoverbakkar.
